کتابخانه عمومی شهید جمشید توکلی فولادشهر

کتاب غدیر نوشته علی صفائی حائری است که انتشارات لیله القدر آن را در 31 صفحه منتشر کرده است.

18 ذی‌الحجه سال دهم هجری بود که آخرین فرستادة خداوند، در حال بازگشت از آخرین مراسم حج، همراه با یاران و همراهان، ناگهان دستور توقف داد؛ قرار بود، برکة آرام غدیر، به افتخاری عظیم، مفتخر شود و شاهد انتخاب یکی از بندگان برگزیدة خداوند به‌عنوان جانشین، وصی و ولی امر مسلمانان جهان باشد و از آن روز بود که نامش یادآور یکی از خاص‌ترین و مهم‌ترین اعیاد اسلامی شده است؛ عیدی که ولایت را معنایی نو بخشید و اساسی‌ترین پیام رسول خدا صلی‌الله علیه و آله را به عالمیان ابلاغ کرد.

این‌ها آخرین کلماتی است که از رسول مهربانی شنیده می‌شود: «آن کس که من مولای اویم؛ پس از این علی مولای اوست». این خورشید نبوّت است که حجّت را تمام می‌کند و دست ولایت راستین را پیش‌روی خیل شاهدان بالا می‌برد. علی صفایی با قلم خاص و نگاه بدیع خود در کتاب موجز، خوش‌خوان و درعین‌حال عمیق «غدیر»، به تبیین نکات مهمی در خصوص موضوع غدیر و مبحث ولایت پرداخته است، در بخشی از کتاب، دربارة ضرورت ولایت می‌خوانیم:

«هنگامی‌که انسان خود را بیشتر از یک دهان نمی‌بیند که با یک مشت رودة گره‌خورده و به ... ختم می‌شود. این دهان دراز، دیگر نه دین می‌خواهد و نه امام و نه رهبری و ولایت؛ که غریزه برای این و بالاتر از این‌ها کافی است؛ اما انسانی که می‌خواهد انسان باشد و جامعه‌ای انسانی تشکیل دهد، نه یک دام‌پروری بزرگ و یک کندوی عادل، این انسان ضرورت این شناخت و عشق و این حجت و نور و امام و امین را می‌یابد و به سوی او می‌شتابد و او را بر خویشتن مقدم می‌دارد؛ که او از او به او آگاه‌تر و مهربان‌تر و نزدیک‌تر است».