کتابخانه عمومی شهید جمشید توکلی فولادشهر

28 قصه از مصیبت‌نامه عطار
پدیدآور، انتخاب و برگردان به نثر: جعفر ابراهیمی (شاهد)
ناشر: قدیانی
تعداد صفحات: 136

فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری از عارفان، صوفیان و شاعران بزرگ ایرانی است که حدود سال 537 هجری‌قمری در روستایی به نام کدکن حوالی نیشابور متولد شد و در 618 هجری‌قمری به هنگام حمله مغول به قتل رسید. وی با آثار بی‌نظیر خود از برترین و نام‌آورترین مردان تاریخ ادبیات ایران است که با کلامی بی‌آلایش و ساده اشعار زیبایی سروده که بر دل می‌نشینند.

این کتاب، گزیده‌ای از قصه‌های "مصیبت‌نامه‌" عطار به نظم بوده است که به نثر ساده و امروزین برگردان شده. مضامین اخلاقی و عرفانی در این حکایات عطار گنجانده شده است.  از جمله داستان‌های آن، "گداترین در شهر"، "خری که گم شده بود"، "دزد حق‌شناس" و "مار و افسون" است.

از دیگر آثار ارزشمند شیخ فریدالدین عطار نیشابوری می‌توان تذکره الاولیا، منطق الطیر، اسرارنامه، الهی نامه و مختارنامه را نام برد که هر کدام دارای جایگاهی بالا در میان آثار ادبی پارسی هستند. انتخاب، گردآوری و بازنویسی اثر حاضر توسط جعفر ابراهیمی (شاهد) انجام شده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

عبدالسلام درباره عشق و عاشقی، حرفهای زیادی زد. اینکه عشق بزرگترین نعمت خداوند است و عاشقان، خوشبخت ترین انسانهای روی زمینند و هرکسی که در عشق بمیرد، شهید است و هر انسانی، در زندگی‌اش با عشق آشنا می شود. وای به حال کسی که بوی عشق به مشامش نرسیده باشد! چرا که با عشق است که زندگی انسانی معنا پیدا می‌کند و عشق، زندگی را زیباتر و شیرین تر می کند! آنگاه درباره چند تن از عاشقان بزرگ و معروف، داد سخن داد و به سرگذشت بعضی از آنها اشاره کرد. به زندگی عاشقانی چون لیلی و مجنون و …

پس چنین گفت او که ذرات جهان            جمله در عشقند، پیدا و نهان  (ص 23)